Wanneer je voor het eerst een artikel schrijft voor publicatie in een wetenschappelijk tijdschrift denk je misschien dat er een of twee revisierondes nodig zijn voordat het artikel klaar is om te submitten. Vervolgens stuur je je `definitieve versie` naar je begeleider. Je verwacht deze terug te krijgen met slechts kleine opmerkingen en deze binnenkort in te kunnen sturen naar een tijdschrift. Maar in werkelijkheid kan het nog 20 revisierondes en zes maanden (of langer) duren voordat je op de verzendknop kunt drukken.
Veel revisierondes nodig hebben betekent niet dat je niet kunt schrijven
De vele revisierondes en je worstelingen met je artikel zijn geen bewijs dat je geen schrijver bent en niet kunt schrijven. Integendeel, schrijven is een vaardigheid die je kunt ontwikkelen, geen persoonlijkheidskenmerk. Die worstelingen zijn slechts normale stappen in het schrijfproces. Iedereen heeft of had er moeite mee. Daarom is het belangrijk voor beginnende wetenschappers om te weten dat iedereen 20 of 30 versies schrijft, en dat iedereen honderden commentaren terugkrijgt van begeleiders en / of coauteurs. Kortom, veel revisies en opmerkingen krijgen is normaal.
Onthoud dat je begeleider ook tijd investeert in die revisies. Dus, hoewel het intimiderend is, laat het zien dat hij/zij het belangrijk vindt om je te helpen je vaardigheden aan te scherpen, dat jouw ontwikkeling belangrijk is en hun tijd en moeite waard. Daarom kun je lange commentaren en veel opmerkingen en suggesties het beste positief bekijken. Al die opmerkingen zijn in feite een teken dat ze om jou en je werk geven. Constructieve feedback is ondersteuning.
Doorgewinterde schrijvers, zoals misschien je begeleider of het hoofd van de afdeling, schrijven ook twintig versies van elk manuscript en elke subsidieaanvraag. Maar ze doen het voordat ze hun schrijfsels naar hun coauteurs sturen voor commentaar, waardoor niemand al die concepten ziet. Veel versies schrijven is geen kwestie van goed of fout. Het is gewoon een onderdeel van het proces.
Van `Accept all changes` leer je niets
Het is verstandig voor begeleiders om alle suggesties in de commentaren in de kantlijn (liefst op papier!) te zetten en geen gebruik te maken van de track changes omdat je van ʻaccept all changes` niets leert. Om ervan te leren is het nodig om te praten over waarom een bepaalde verandering wordt voorgesteld. Dit kost meer tijd en moeite, maar komt beide ten goede. Echter, wanneer er weinig tijd is, zoals wanneer een deadline nadert voor een manuscript dat echt bijna af is, kunnen track changes uitkomst bieden om het proces te versnellen.
Een andere reden waarom het gebruik van track changes in combinatie met de ʻaccept all changes` optie niet aan te raden is, is dat vaak niet alle voorgestelde wijzigingen overgenomen hoeven te worden. Een meer ervaren schrijver kan ervoor kiezen om een voorgestelde aanpassing niet op te nemen en in staat zijn die beslissing te verdedigen.
Revisies na het indienen van je manuscript
Nadat je je manuscript voor publicatie bij een tijdschrift hebt ingediend, zal het artikel waarschijnlijk door een of meer revisierondes gaan. Dat hangt af van de suggesties en commentaren van de reviewers. Die revisies zullen je artikel verder verbeteren. Je kunt hier lezen over dat soort revisie en hoe je ermee om gaat.
Bekijk voor meer tips en hulp bij het schrijfproces ook de andere blogs die ik heb geschreven.
Recente reacties